Eindelijk is het zover!!

Voor de mensen die Vila Pardoes niet kennen, hier een korte omschrijving van wat “de Villa” eigenlijk voor een bijzondere plek is. Villa Pardoes is een sprookjesachtig vakantieverblijf, spierpijn van het lachen, vrienden voor het leven, even geen gedokter, een weekje onbekommerd genieten, tranen van geluk. Villa Pardoes is heel veel. Vier woorden vatten alles treffend samen: daar vergeet je alles! 

Villa Pardoes bestaat uit twaalf ruime vakantiewoningen, aan elkaar geschakeld rondom de Picknickplaats. Het gebouw heeft de vorm van een Slak op een Bloem. Kinderen kunnen er in een veilige en prikkelrijke omgeving spelen. Ouders ontmoeten er lotgenoten. Ze kunnen er hun verhaal vertellen en ervaringen delen, soms tot laat in de avond. In Villa Pardoes worden avonturen samen beleefd. Met familie en vrienden. Ridders, Barbie en de sprookjes van 1001 nacht komen er tot leven. Villa Pardoes is voor een weekje het warme nest waar je thuiskomt na een dag vol leuke activiteiten. En voor de mensen die nog nieuwsgieriger zijn bijgevoegd de link naar de website: Villa Pardoes

Daarnaast is het goed om te melden dat Villa Pardoes geheel afhankelijk is van donaties. Dus, mocht je denken, ik kan wel nog wel iets missen, een pilsje minder deze carnaval trek ik ook wel 😉 dan is iedere bijdrage welkom!!! ( hier beneden de link naar de donatie site 🙂 Heb ik nog nooit gedaan op de blog, maar kon het bij deze niet laten 🙂

Link naar de site waar je kunt doneren aan Villa Pardoes: Doneren aan Villa Pardoes – Villa Pardoe

Mogen wij naar Villa Pardoes???

Ergens in de zomer, toen we nog regelmatig de thuiszorg in huis hadden, vertelde een van de verpleegkundigen me dat wij ook in aanmerking kwamen voor Villa Pardoes. Ze benoemde dit snel bij het naar buiten lopen, maar de boodschap kwam wel meteen bij me binnen. Hoe fijn en gaaf zou het zijn als we hier als gezin naartoe zouden mogen. Hierna ben ik op onderzoek uit gegaan en heb ik ons aangemeld. Villa Pardoes is er namelijk enkel en alleen voor gezinnen met een ernstig, mogelijk levensbedreigend ziek kind tussen de 4 en 12 jaar. Hiervoor zijn er toelatingscriteria die getoetst worden door een medische commissie. Bij oncologische aandoeningen, waar wij dus mee te maken hebben is deze toetsing snel duidelijk, en dat is in ons geval dus een geluk bij een ongeluk!

Al heel snel na mijn aanmelding werd er contact met ons opgenomen om een en ander te bespreken en te kijken naar de mogelijkheden omtrent de juiste timing. Uit eigen initiatief zei de dame aan de telefoon nog dat ze al gekeken had of het in de week van 19 december zou kunnen, dan zou ze haar verjaardag daar kunnen vieren, maar deze week was toen al “bezet”. Daarnaast leek dit voor ons, en de behandeling van Maxime toen ook nog net te vroeg te komen. Dus ik gaf zelf aan dat begin ’24 een betere optie zou zijn, echter toen werd opeens de week na Kerst geopperd. Daar was nu nog 1 plekje vrij waar we gebruik van konden maken als we dat wilden. Ik dacht eerst, dit komt nog steeds te vroeg, maar na een goede blik in de agenda geworpen te hebben en een beetje tellen en passen en meten dacht ik, hoe mooi zou het zijn als we het jaar in Villa Pardoes, in de Efteling toch positief kunnen afsluiten en een sprookjesachtig begin konden maken aan 2024!? En dus besloten we toch deze week toe te zeggen, en het verheugen begon!!

Drukke decembermaand

Na een drukke decembermaand die in het teken stond van, weer wennen aan de opvang, oefenen op school, Sinterklaas vieren, Maxime’s verjaardag vieren, haar verjaardag bij de opvang vieren en afscheid nemen bij de opvang, en daarna nog Kerst, met als rode draad…… kadootjes, kadootjes kadootjes….. waren we ergens blij dat we dat erop hadden zitten want het werd echt te gek. Maxime is het hele jaar door al enorm verwend met kadootjes en deze maand leek wel de “finale” van de “kadootjesparade”. Met als klap op de vuurpijl ook nog een week Pardoes, een week met alleen maar leuke dingen, vrijheid en feest!! Nu is onze nieuwe uitdaging voor 2024 om alles weer in een “normaal” perspectief te plaatsen waarbij niet iedereen kadootjes meeneemt en de weken zoals in Villa Pardoes voor “normaal” worden aangezien. Leg dat maar eens uit aan een 4 jarige, die naast het ziek zijn, nu overal van mag genieten. 🙂

De Pardoesweek

Maar terug naar Pardoes, op vrijdag 29 december mochten we dan eindelijk naar Kaatsheuvel. Zowel Fleur en Maxime waren lekker fit, en vol goede zin vertrokken we rond 14.00 uur naar Kaatsheuvel waar we vanaf 15.00 uur welkom waren. (de auto puilde uit, we zaten allemaal met onze benen in onze nek omdat we zoveel hadden meegenomen… overal tasjes en dingetjes nog snel tussen gestopt :-)) Het zag eruit alsof we 4 weken naar het buitenland vertrokken. ( ik denk dat we verleerd zijn hoe je inpakt als je op vakantie gaat :-)) Maar we hadden dan ook NIKS vergeten is inmiddels gebleken, das goed toch? 😉 Daarnaast was het even schakelen, want natuurlijk hadden we, voor de ziekenhuisbezoeken het afgelopen jaar, wel leren inpakken voor Maxime, maar dan wisten we dat we naar het ziekenhuis gingen en dat zaken zoals medicatie en sondevoeding altijd nog daar voor handen waren. Nu moest echt iedere slangetjes, spuitje, medicatie en voeding in voldoende hoeveelheden ingepakt worden… dus ff van te voren goed checken. 🙂

We kwamen vanuit Tilburg aanrijden bij de Efteling, werden begroet door het herkenbare Efteling hotel, en door de bomen heen was de Python al te zien, dit wakkerde de pret natuurlijk al lekker aan! Villa Pardoes ligt aan een weg “achter de Efteling”, aan de kant waar de Python ligt. Alleen deze weg oversteken en we konden zo bij de Efteling naar binnen.

Toen we aan kwamen rijden zagen we meteen onze “prive parkeerplaats” er stonden bordjes bij met de namen van de huisjes, en wij hadden deze week het geluk in huisje “1001 nacht” te mogen verblijven. We zetten de auto neer en liepen door het hek naar de ingang van de Villa, deze ziet er al bijzonder uit want het is alsof je in een witte grot naar binnen loopt. Een grot die gemaakt is van ontelbaar veel witte beeldjes van dieren. Daar kom je bij een deur die je toegang biedt tot de echte 🙂 Villa!!! Toen de deur open ging zagen we een nieuwe wereld, met veel planten, een Eenhoorn tussen de planten, een hele grote Joki ( figuur van de Efteling van Joki en Jet) en er stond een lieve dame voor ons klaar om ons naar ons huisje te begeleiden. Pas toen we het echt zagen begrepen we hoe de omschrijving van het gebouw uitgevoerd was. De villa is een rond gebouw, gebouwd in de vorm van een slakkenhuis, met aan de buitenste rand 12 vakantiewoningen waarvan de voordeuren van de huisjes meteen uitkomen in de Villa zelf, en dus in het “walhalla” voor onze twee dames. 🙂 Maxime mocht als eerste de deur van ons huisje open maken! Daarna volgde een rondleiding door ons huisje en later een rondleiding door de rest van de villa.

Ons huisje overtrof alle verwachtingen. Prachtig, alles met een paarse twist en twee kinderslaapkamers totaal in de “1001 nacht” sfeer, zelfs de “echte” wonderlamp ( van Alladin, of uit de fata morgana?) stond in een sprookjesachtige vitrine in ons huisje. De sfeer was helemaal af, er stond zelfs een kerstboom waar we nog van mochten genieten. Er was een heerlijke bank, met gezellige kussens, een “chill-nisje” onder de trap waar de meiden lekker relaxed konden zitten of liggen, een prachtige complete keuken met gezellige eethoek, een ruime badkamer, kortom, het huisje was van alle gemakken voorzien, en dan heb ik het nog niet eens over de koelkast die al bij aankomst gevuld was met wat basis boodschappen en een vriezer die vol lag met brood van de echte bakker in Kaatsheuvel. Wat een ontvangst!!!

De “sleutel” van de Efteling!!!

En alsof het allemaal nog niet genoeg was kregen we dan ook nog: DE SLEUTEL VAN DE EFTELING!!!!! zoals gezegd ligt Villa Pardoes aan de achterkant van de Efteling en wij kregen “gewoon” een pasje waarmee we via de achteringang de hele dag in en uit konden lopen wanneer we maar wilden! Tevens kregen we een fasciliteitenkaart waarmee we, als Maxime erbij was, via de minder validen ingang de attracties in mochten. Dit betekende dat we de enorme wachtrijen konden omzeilen!! Heel fijn, want ik denk dat het voor Maxime te vermoeiend zou zijn geweest om overal gewoon achteraan te moeten sluiten. Daarnaast geeft deze kaart, en het feit dat je er een hele week bent, je de mogelijkheid het park op je gemak te verkennen zonder tijdsdruk.

De aftrap in de Villa

De week werd afgetrapt door een eerste gezamelijk diner, een “pastabuffet” allemaal door vrijwilligers van Villa Pardoes gemaakt, en geserveerd. In de gezamelijke ruimte van de Villa, “de picknick plaats” een prachtige ruimte in het midden van de villa met allemaal familietafels veel licht en groen van een sprookjesboom die in het midden stond maakten we voor het eerst kennis met alle andere gezinnen die deze week met ons in de Villa waren. Een heel divers gezelschap dat we gedurende de week verder zouden gaan leren kennen. In principe was dit de enige avond die vast georganiseerd was, de andere dagen was je vrij om te doen en te laten wat je zelf wilde. Wel werd er op nieuwjaardag nog een fantastische brunch georganiseerd waarbij ieder huisje een grote picknick mand volledig gevuld met alles wat hoort bij een brunch kreeg, heel gezellig dat tafereel aan alle tafels. Op de laatste avond was er nog een Pannekoeken diner, en ook dit was wederom superleuk!

Activiteiten in de Villa

Naast de Efteling was er in de Villa zelf ook meer dan voldoende vertier voor de dames om zich te vermaken. We kregen bij aankomst een inschrijflijst waarop de activiteiten die die week in de villa georganiseerd zouden worden stonden en hierop konden we geheel vrijblijvend aangeven waar we aan mee wilden doen.

Daarnaast kregen we ook nog toegangskaartjes voor De Beekse Bergen, waar we op dinsdagmiddag naartoe zijn gereden (20 minuutjes rijden) en waar we nog een autosafari hebben gedaan en het geluk hadden dat daar ook een lichtsafari (een wandelroute van 1.8 km, in het donker, met verlichte dieren) werd georganiseerd, dubbel feest dus!!!

Daarnaast was het ijs tussen alle kinderen in de villa onderling na 2 dagen goed gebroken en trokken ze als een groep samen op, klein en groot, met beperking of zonder er waren geen verschillen voelbaar!! Ze hadden lol, vergaten hun ziek zijn of beperking en vulden elkaar onderling aan. Er werd fanatiek verstoppertje gespeeld samen met wat zeker zo fanatieke ouders, er werd tikkertje gedaan met of zonder rolstoel, we kwamen Fleur tegen in de “game-room” daar had ze een vriendinnetje die in een rolstoel zit geholpen om in de stoel van het race spel te komen zitten zodat zij kon sturen, en Fleur zat ernaast op een krukje en bediende de pedalen met haar voeten. Om maar aan te geven dat kinderen altijd in mogelijkheden denken en zich niet door beperkingen laten afremmen. Prachtig om te zien!!!

Verder was er in de villa een grote knutselkamer, waar geschilderd en geknutseld werd, waar de vrijwilligers (onuitputtelijk!!!!) alle kinderen van glittertattoos voorzagen en waar de kleintjes geschminkt werden. Er was een Chill room, met een grote donkere bank en een grote tv, er was een bubbel-room waar je na reservering met je eigen gezin kon genieten van een heerlijk bubbelbad, met tv en grote ronde bank om op te relaxen. Middenin de Villa was een grote glijbaan, waar Maxime dankbaar gebruik van heeft gemaakt, daarnaast zat een grote zandbak, waar Maxime na een jaar zonder zandbak weer in heeft kunnen spelen tot ze letterlijk niet meer kon 🙂 ( de zandbak was bij de opvang altijd al een favoriet).

Er was een podium met een piano, er waren heeeel veel verkleedkleren en vooral prinsessen jurken, waar de meeste kleine meisjes de hele week in rondliepen. ( maar die van ons niet, die wilde toen ze geschminkt mocht worden liever een “blauwe dino” worden, en zo geschiede dus… :-))

Ik kan simpelweg niet uitleggen wat voor FEEST het is om in Villa Pardoes te zijn. Fleur hebben we de hele week bijna niet gezien 🙂 en Maxime heeft oneindig de Villa rondgefiest/ lopen op een loopfiets. Zodra ze aangekleed waren (liefst al daarvoor) maakten ze de voordeur open met de boodschap “ik ga spelen” en weg waren ze!!

Wat een geschenk!! en dankbaar!

Ik merk dat ik het liefst alles wil benoemen wat we in deze week beleefd hebben en hoe fantastisch het was in de Villa, wat onmogelijk is en terwijl ik ook denk dat het misschien belangrijker is om te beschrijven wat deze week voor ons betekent heeft. Het is namelijk het gevoel van ontspanning, genieten, liefde, dankbaarheid, saamhorigheid, respect voor alle families, maar ook voor onszelf, het gevoel dat we even weer een “gewoon gezin” waren, met kinderen die ook gewoon mochten genieten van alles ( en dan bedoel ik ook echt ALLES) wat de Villa en de Efteling te bieden hebben. Maxime zonder echte beperking omdat haar weerstand goed genoeg leek om haar niet echt te beperken in het spelen en de Efteling en ze godzijdank deze week ook fit genoeg was om hier meer dan intens van te genieten deze week!! En Fleur, die gewoon een week “jeugdkamp” genoten heeft, met volle teugen vooral genoten heeft van alle andere kinderen in de Villa, zo genoten dat ze in de Efteling soms zelfs vroeg om terug te gaan naar de Villa. Alleen maar vrijheid om te spelen en haar eigen plan te trekken, niet beperkt door een zusje waarvoor ze rustig aan moest doen, nieuwe vriendinnen maken, weinig regels en late bedtijden… wat wil je nog meer als je 10 bent.

Voor ons? voor ons was deze week onbeschrijfelijk, niet in woorden uit te drukken!!! Wij hebben niets anders gedaan dan “mee”- genoten!!! Los van het feit dat wij zelf ook enorm genoten hebben natuurlijk, hebben wij vooral ook genoten van hoe we Fleur en Maxime hebben zien genieten. Fleur genoot vooral van haar vrijheid, haar nieuwe vriendinnen en de villa!! En Maxime? Maxime heb ik ALLES zien opsnuiven!! Ze wilde niks missen, wilde in de Efteling alles zien en overal in waar het kon en was niet moe te krijgen, het lijkt wel alsof ze weet dat ze iets in te halen heeft, en dat doet ze dan ook op haar geheel eigen manier!!! (heel duidelijk en uitgesproken in wat ze wel en zeker ook in wat ze NIET wil :-)) Wat hebben wij op een mooie manier een verschrikkelijk jaar mogen afsluiten en op een prachtige manier, “met vuurwerk in de “EFTELING” het nieuwe jaar mogen inluiden!!! Dankbaar!!!!

Bart & Janine